oturma odasındayım,az önce çocuğu uyuttum,uyanıcak diye nefesimi tuttuğumu boğulmak üzereyken farkettim,yatak odasında yatan çocuk için oturma odasında nefes almaktan korkar hale geldim...
beni bu hale oğluş getirdi, bunda son günlerde bunalımdan bunalıma girmesininde önemli payı var tabi..
son 2 gündür ciddi anlam da benimle inatlaşmayı seçti,o an inatlaşmak yerine ona dikkat dağıtma planları uygulayorum,ne kadar başarılı olduğum tartışılır...
oyuncaklarını tamamen reddeden bambam 17 aylık,biraz daha oyun oynamaya ilgisi olur diye düşünmüştüm,hayal kırıklığı...
şu sıra ciddi uyku probelmleri yaşıyoruz,sürekli uyanma yattığı yeri beğenmeme,ağlayarak uyanma,bla bla bla...
gündüzleri bir süredir kendi başına uyumaya çalıştı,bu isteğini takdir ettim ,çünkü ben talep etmeden ayağımda sallamaya çalıştığımda kendiliğinden inip yere yatarak uyudu...
ama 2-3 gündür bu olayı da terketti malesef...
çok zor uyutuğum oğlum uyanmasın diye ,beşiğine koyduktan sonra;
su içmeye giderken terliğimin çıkarttığı sesten,
sakin olmaya çalışırken tezgaha vurduğum bardaktan çıkan sesten,
uyumuşken azıcık yazım da içimi dökeyim dediğim an klavyeden çıkan tık tık tık seslerinden,
tuvalete gitmekten(sifonun çıkartacağı sesten)
sokaktan gelen her türlü sesten,
kafayı sıyırmak üzere olan pc nin çıkartıığı acaip seslerden
çok korkar oldum ...
oğlum yattıktan sonra benim içinde hayat biter oldu,silik yaşıyorum resmen...
0 yorum:
Yorum Gönder